Een Geologische uitleg

Jarenlang was het Cantabrisch Gebergte de belangrijkste plaats voor het uitvoeren van het tweedejaars geologische veldwerk van de Nederlandse geologie student, hetgeen ik uit eerste hand kan bevestigen. De hoofdreden hiervoor was de goede ontsluitingsgraad van de gesteenten en de zeer interessante geologie, zowel qua geologische structuren en fossielen, als de unieke opeenvolging van aardlagen uit het Paleozoïcum. Ook nu wordt dit gebergte nog veel bezocht door Engelse, Duitse en Spaanse geologie studenten.

De mogelijkheden voor het organiseren van geologische excursies zijn werkelijk ongekend. In duidelijke taal wordt de geologische geschiedenis van het gebied verklaard met aandacht voor allerlei bijzondere gebeurtenissen, wiens sporen na miljoenen jaren nog kunnen worden teruggevonden in het gesteente. Zo zijn bv. de explosie van een onderzeese vulkaan (450 miljoen jaar geleden) en het vergaan van een kustbos door een tsoenamie (300 miljoen jaar geleden) gebeurtenissen die tot in de kleinste details kunnen worden bekeken.

Eén van de meest populaire geologische excursies is een meerdaagse bezoek aan de noordkust van Asturias, waarbij een veelvoud van karstverschijnselen worden bezocht. Het unieke aan dit karstgebied is het samenspel tussen de "gewone karst", veroorzaakt door de oplossende werking van beken en regenwater, en de "kustkarst", veroorzaakt door de inwerking van de zee op de tientallen meters hoge kalkstenen rotskliffen. 

Enkele voorbeelden waarbij dit "samenspel" heeft geleid tot zeer bijzondere karstverschijnselen:

• De stranden die gevormd worden op de bodem van grote uithollingen in het kalkgesteente (dolines), die bij iedere vloed vol water lopen via een gedeeltelijk toegankelijke grottenstelsel dat in verbinding staat met de zee. 
• De "bufonen", grote of kleine schachten in het kalksteen die in verbinding staan met de zee via een stelsel van onderaardse holten. De golven die deze holten binnendringen persen de aanwezige lucht samen zodat deze met geweld door zgn. "blaasgaten" wordt geperst. Vooral tijdens een ruwe zee kan het blazen tot op grote afstand worden gehoord. Dezelfde bufonen kunnen echter een nog veel groter spektakel vormen: een enorme hoeveelheid water die als bij een walvis (of een "geiser") tot wel 40 meter hoog de lucht inspuit. Hierbij is enige afstand houden wel van belang, want de waterkolom kan een menselijk lichaam gemakkelijk meesleuren.
• Grotten gelegen in de basis van de zeekliffen, alleen toegankelijk of tijdens laag water, of via een tweede ingang.

Bovendien bevinden al deze karstverschijnselen zich in een landschappelijk zeer aantrekkelik gebied!